acuti-

acuti-

⇒ACUT(I)-, (ACUT-, ACUTI-), élément préf.
Pointu. Sert gén. à former des adj. composés appartenant à la zool. (en partic. à l'ornith.) et à la bot.; le second élément désigne un organe :
acuticaude ZOOL., « il se dit des animaux qui ont la queue pointue » (Ac. Compl. 1842)
acuticorne « muni d'une antenne qui se termine en pointe » (SÉGUY 1967)
acuticosté ZOOL., « dont la surface est chargée de côtes aiguës » (Ac. Compl. 1842)
acutiflore BOT., « qui a des fleurs dans lesquelles les segments de la corolle ou du calice se terminent en pointe aiguë » (Ac. Compl. 1842)
acutifolié BOT., « qui a des feuilles acuminées » (Ac. Compl. 1842)
acutilabre « se dit de petites divisions d'aranéides à lèvres pointues » (BESCH. 1845)
acutilingue « qui a une langue pointue comme certaines abeilles » (SÉGUY 1967)
acutilobé BOT., « qui est partagé en lobes aigus » (Ac. Compl. 1842)
acutipenne ZOOL., « qui a les pennes ou plumes terminées en pointe » (Ac. Compl. 1842)
acutirostre ZOOL., « dont la tête se prolonge en un bec pointu » (Ac. Compl. 1842)
Rem. Devant un second élément à initiale vocalique, la forme du 1er élément est acut-; cf. acutangle, acutangulaire, acutangulé. Exception qui semble peu justifiée :
acuto-épineuse « se dit d'une chenille dont le corps présente plusieurs rangées d'épines aiguës. Pléonasme » (SÉGUY 1967).
En bot., acuti- est concurrencé sinon supplanté par acumini- (cf. acuminifolié).
Étymol. — Du lat. acutus « pointu » (cf. acut).
BBG. — Divin. 1964 (s.v. acutomancie). — SÉGUY 1967 (de acuticorne à acuto-épineux).

acut-, acuti-
Élément de composition d'adjectifs utilisés dans les sciences de la nature et signifiant « pointu, aigu ». || Ex. : acuticaude « à queue pointue », acuticorne, acutiflore, acutifolié; acutilingue, acutilobé, acutirostre.

Encyclopédie Universelle. 2012.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Regardez d'autres dictionnaires:

  • acutí — (de or. guaraní; Arg.) m. Agutí (animal semejante al *conejillo de Indias). * * * acutí. (De or. guar.). m. Am. p. us. agutí …   Enciclopedia Universal

  • acuti — s. m. [Brasil] Animal roedor. = CUTIA   ‣ Etimologia: tupi aku ti …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • acuti- — elem. de comp. Exprime a noção de agudo.   ‣ Etimologia: latim acutus, a, um, agudo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • acutí — (De or. guar.). m. Am. p. us. agutí …   Diccionario de la lengua española

  • ACUTI Cyprii — apud Palladium, clavi sunt aerei: ex Cypro, vel aere Cyprio facti; de quibus vide Salmas. ad Solin. p. 1078 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • acutí — sustantivo masculino Argentina conejillo de Indias, cobaya, cavia, agutí, acure (Colombia y Venezuela) …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • acuti- — combining form Etymology: Medieval Latin, from Latin acutus more at acute : sharp pointed acutifoliate : sharply angled acutiplantar …   Useful english dictionary

  • MONTES Acuti — Spitzberg, regio recens detecta, multo supora Norvegiam, in Boream extensa, ubi altitudo Poli arctici est 80. grad. circiter: Versus Groenlandiam. Sed an sit pars eius. seu in sula, aut continens, nescitur. Dividitur in Spitzbergam propriam quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Giacomo Manzoni — (born Milan 26 September 1932) is an Italian composer. He studied composition from 1948 in Messina with Gino Contilli, and continued his studies from 1950 to 1956 at the Conservatoire of Milan. In 1955 he obtained a doctorate in foreign languages …   Wikipedia

  • Giacomo Manzoni — Pour les articles homonymes, voir Manzoni. Giacomo Manzoni (né à Milan le 26 septembre 1932) est un compositeur et un critique musical italien. Il a débuté l étude de la composition à Messine en 1948 sous la direction de Gino Contilli, et la… …   Wikipédia en Français

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”